İyi Yüzlü Çocuk, Seni Hatırlıyoruz

Eskimiş bir şehrin, ölüme bağlayan bazı köşe başları, büyük kaldırımları, yalnız sokakları ve şimdiki zamanın duvar diplerinde bekleşen köpekleri. Sürüyle havlayan, korkarak üstüne seğirten ala köpekleri ki onlar yavrularını hiç emzirmemişlerdir. Hep alıp götürme telaşındadırlar güzel sabahları anlatan resimleri.

Daha dün on dokuzunda bir çocuk, bir göz kırpışını bekler bembeyaz bir umutla uyudu. Tam otuz sekiz gündüz. Üzerini örtmemişti kara kitabın tok sesi. Oysa bugün, yarın ve ondan sonraki yarınlar, yolların beyaz çizgisini, ateş böceği gibi ışıldayan uzak köyleri ve karbonatlı çay gibi soğuk mola yerlerini göremeden, simsiyah uyuyarak memleketine gitti…