Bloglar Arası Mesafe

Şahsen benim hayatta blog kadar sevmediğim şey çok azdır. Bir işkembe çorbasını bir de şimdi bana kaybolan yıllarımı vermeye çalışan ANILAR 9 isimli organizasyonu sevmem.

Ömer Üründül'ün futbol maçı yorumlamasına gönderme yaparak yazıma başlık koyacağım ise yazıma başlamadan hemen önce aklıma geldi. Gönderme yaparak başlık koymamın sebebi tamamen telaş, acemilik. Eğer düşünmüş olsam yeminle yapmazdım. Çünkü gönderme yapmak bence çok ahlaksızca bişey. Sanki öyle bir anda söyleyemiyorsun yüzüne karşı, arkasından sinsice gönderme yapıyorsun. Niye gönderme yapıyorsun, çünkü kendine manevra alanı bırakıyorsun, ne biçim yazı bu lan, ne demek istedin derse gönderme yaptığın kişi, abi ben öyle demek istemedim de, vay efendim yanlış anlamışsın da, gerçekten böyle mi düşündün de, benden bunu nasıl beklersin de, şuydu buydu diyerek şahane kıvırabilirsin. Böyle kaypakça bişeydir gönderme. Gönderemez olursun inşallah.

Bu konuya daha sonra döneceğim. Bende bu konuya daha sonra döneceğim insanlarından mı oldum acaba? Öyle insanlar vardır bişey anlatırlar, sürekli araya laf sokarak bu konuya daha sonra döneceğim derler, ne dönüyorsun dönme, insan gibi anlat. Bu insanlar ayrıca "lafını kestim özür dilerim unutma sakın" da derler. Lan fesleğen hem lafımı kesiyorsun hem de bana görev veriyorsun, neymiş lafını unutmaymış, manda kasa, sana mı sorcam, unutuyorum şerefsiz...

Daha fazla konuşursam ülkenin bütün değerlerini, bizi biz yapan herşeyi, örfümüzü, adetlerimizi, Türk Aile Yapısını yerin dibine batırıcağım, bundan korkuyorum, bu yüzden gidiyorum bu ülkeden, şaka lan şaka, gitmiyorum, nereye gidicem, uyumaya gidiyorum...

Ne pis bir ilk blog yazısı oldu bu, daha fenası bunu uyumaya giderken farkettim, daha zinde bir zihin ile gündeme bomba gibi düşecek açıklamalarla, bir takım gizli belge ve bilgilerle, kaset, cd ve şok fotoğraflarla geri dönücem, tekrar görüşünceye dek esen kalın, esen püsküllü...